Мислење на МЗД: Задолжителната вакцинација не претставува нелегално ограничување на правата, ниту дискриминација
Мрежата за спречување и заштита од дискриминација[1] во целост ги поддржува предложените мерки од страна на Комисијата за заразни болести во делот за спречување на ширењето на КОВИД-19 вирусот.
Како организации кои се посветени на заштитата на човековите права, сметаме дека построгите мерки за обезбедување поголем опфат на имунизацијата се неизбежни доколку целиме кон заштита на животот и здравјето на луѓето. Потсетуваме дека индивидуалните права можат и треба да бидат предмет на ограничување кога зад целта на ограничувањето стои повисока вредност, како во случајот заштита на здравјето и животот на сите. Напротив, непреземањето на мерки од страна на властите со цел заштита на населението од Ковид-19, под одредени околности, може да се смета за повреда на човековите права. Задолжителната вакцинација е неопходна мерка имајќи го предвид сериозниот ефект од глобалните дезинформациски кампањи кои продуцираат недоверба во науката и медицинските авторитети и директно влијаат на малиот број на вакцинирани.Должноста да се чува и унапредува сопственото здравје и здравјето на другите, претставува највисока граѓанска обврска. Согласно член 39 од Уставот на Република Северна Македонија, на секој граѓанин му се гарантира правото на здравствена заштита, а граѓанинот има право и должност да го чува и унапредува сопственото здравје и здравјето на другите. Задолжителната вакцинација, која е предвидена со Законот за заштита на населението од заразни болести, во ниту еден момент не може да се доведе под сомнение дека е во спротивност со Уставот и основните човекови слободи и права. Согласно чл.33 ст.7 од овој Закон, Министерот, на предлог на Комисијата за заразни болести, може да одреди вакцинација и за други заразни болести. Оттука, Мрежата за заштита од дискриминација смета дека е оправдано со закон да се обврзат граѓаните на вакцинација против болести чие спречување е во интерес на општеството. Живееме во услови на пандемија, каде што сите релевантни достапни и научно засновани податоци, укажуваат на тоа дека вакцинацијата против Ковид-19 е во интерес на зачувување на јавното здравје и истата претставува легитимна цел за ограничување на човековите права.
Секој има право на заштита и здравје на работното место. Токму затоа сметаме дека Комисијата не треба да прави разлика меѓу работниците во јавниот и приватниот сектор при креирање на мерките. Второ, пројавениот отпор од страна на претставници на работниците укажува на потребата од широка општествена и стручна дискусија која ќе ги вклучи сите релевантни фактори (синдикатите и здруженијата на граѓани) и надлежни институции (Комисија за заразни болести, Министерство за здравство, Државен инспекторат за труд, МТСП, Комисија за спречување и заштита од дискриминација). Отсуството на ваков дијалог најмногу може да влијае врз работниците, кои во најголем степен ќе ги трпат штетните последици од несогласувањата на општествените чинители, на начин што ќе бидат обесхрабрени да се вакцинираат и со тоа да се заштитат од Ковид-19 и неговите последици.
Овие мерки се и во рамки на меѓународното право и практика на заштита на човековите права. Според пресудата на Европскиот суд за човекови права во случајот Vavřička and Others v. the Czech Republic задолжителната вакцинација на децата не претставува кршење на Европската конвенција за човековите права и слободи туку е неопходна во демократско општетсво. Со задолжителната вакцинација се ограничува правото на приватен живот (член 8 од ЕКЧП) кое може да се ограничи поради заштита на јавното здравје. Судот во пресудата се осврнува на пропорционалноста на мерката и одредува широка маргина на дискреција на одлучување на државите како најдобро позиционирани да донесат соодветни мерки за заштита на јавното здравје. Мерката се смета за пропорционална, со легитимна цел, заштита на населението од болести. Притоа во расудувањето е важно да се разгледа прашањето дали постои итна социјална потреба, а земајќи го предвид фактот дека сѐ уште КОВИД-19 претставува сериозна закана за јавното здравје наспроти нискиот процент на вакцинирани лесно може да се заклучи дека ваква потреба постои. Во пресудата се потенцира дека вакцинацијата е широко прифатен, ефикасен и ефективен начин на заштита на здравјето и дека поради намалување на бројот на доброволно вакцинирани државите преземаат порестриктивни мерки за да обезбедат вакцинација како задолжителна вакцинација проследена со казни или условување на уживањето на другите права со вакцинирање.
Во случајот на француските пожарникари против Франција (Abgrall and 671 Others v. France 41950/21), во кој бараа од ЕСЧП да ја суспендира обврската за вакцинација, како и сите поврзани мерки кои можат да се донесат и со кои може да им се забрани вршењето на работата, ЕСЧП го отфрли брањето бидејќи смета дека е надвор од опсегот на правилото 39 според кое судот може да донесе привремени мерки, како итни мерки со цел заштита на правата. Судот потенцираше дека правилото 39 го применува само во случаи во кои некој се соочува со реален ризик од неповратна штета.
На национално ниво, Комисијата за спречување и заштита од дискриминација во јули оваа година донесе мислење според кое задолжителната вакцинација на деца како услов за да се запишат во основно образование не претставува дискриминација на кој било основ. Комисијата донесе општа препорака која вели дека законите, мерките, препораките и други релевантни акти коишто се во насока на спречување, лекување и контрола на ситуација на епидемиски, ендемични и други болести не претставуваат кршење на правото на приватноста на индивидуата, на неговиот личен и семеен живот и на достоинството и угледот.
Поради сите горенаведени причини, Мрежата за спречување и заштита од дискриминација смета дека ваквите мерки се неопходни, истите не претставуваат дискриминација затоа што заштитата на јавното здравје претставува легитимна цел.
…
[1] Фондација Отворено општество – Македонија, ХЕРА- Асоцијација за здравствена едукација и истражување ХОПС – Опции за здрав живот – Скопје, Хелсиншки комитет за човекови права, ЛГБТИ Центар за поддршка, Станица ПЕТ – Прилеп, Коалиција МАРГИНИ, ЗАЕДНО ПОСИЛНИ и Националната мрежа против насилство врз жени и семејно насилство.
NPAD Opinion: Compulsory vaccination is not an illegal restriction of rights or discrimination
The Network for Protection against Discrimination[1] fully supports the measures proposed by the Commission for Infectious Diseases in the area of prevention of the spread of COVID-19 virus.
As organizations committed to the protection of human rights, we believe that stricter measures to ensure greater coverage of immunization are inevitable if we aim to protect the life and health of people. We remind you that individual rights can and should be subject to restriction when there is a higher value behind the purpose of the restriction, as in the case of protection of the health and life of all. On the contrary, the failure of the authorities to take measures to protect the population of Covid-19 may, in certain circumstances, be considered a violation of human rights. Mandatory vaccination is a necessary measure given the serious effect of global disinformation campaigns that produce distrust of science and medical authorities and directly affect the small number of vaccinated. The duty to protect and promote our own health and the health of others is the highest civic obligation. According to Article 39 of the Constitution of the Republic of North Macedonia, every citizen is guaranteed the right to health care, and the citizen has the right and duty to protect and promote his own health and the health of others. Compulsory vaccination, which is provided by the Law on Protection of the Population from Infectious Diseases, can at no time be suspected of being contrary to the Constitution and fundamental human rights and freedoms. Pursuant to Article 33 paragraph 7 of this Law, the Minister, upon the proposal of the Commission for Infectious Diseases, may prescribe vaccination for other infectious diseases. Hence, the Network for Protection against Discrimination considers that it is justified by law to oblige the citizens to vaccination against diseases whose prevention is in the interest of the society. We live in a pandemic, where all relevant available and scientifically based data suggest that vaccination against Covid-19 is in the interest of preserving public health and is a legitimate goal of restricting human rights.
Everyone has the right to protection and health in the workplace. That is why we believe that the Commission should not differentiate between public and private sector workers when creating measures. Second, the resistance expressed by workers ‘representatives indicates the need for a broad social and professional discussion that will include all relevant factors (trade unions and citizens’ associations) and competent institutions (Commission for Infectious Diseases, Ministry of Health, State Labor Inspectorate, MLSP, Commission for Prevention and Protection against Discrimination). The absence of such dialogue can have the greatest impact on workers, who will suffer the most from the harmful consequences of disagreements with social actors, in a way that will discourage them from being vaccinated and thus protecting themselves from Covid-19 and its consequences.
These measures are also within the framework of international law and practice of protection of human rights. According to the judgment of the European Court of Human Rights in the case of Vavřička and Others v. the Czech Republic Compulsory vaccination of children is not a violation of the European Convention on Human Rights and Freedoms but is necessary in a democratic society. Mandatory vaccination restricts the right to privacy (Article 8 of the ECHR) which may be restricted for the protection of public health. The court in its judgment addresses the proportionality of the measure and sets a wide margin of discretion for states to decide best positioned to adopt appropriate measures to protect public health. The measure is considered proportionate, with a legitimate aim, protection of the population from diseases. In judging, it is important to consider the question of whether there is an urgent social need, and given the fact that KOVID-19 still poses a serious threat to public health despite the low percentage of vaccinated, it can easily be concluded that such a need exists. The verdict emphasizes that vaccination is a widely accepted, effective and efficient way of protecting health and that due to the reduction in the number of voluntarily vaccinated countries take more restrictive measures to provide vaccination as mandatory vaccination followed by penalties or conditional enjoyment of other vaccination rights.
In the case of the French firefighters against France (Abgrall and 671 Others v. France 41950/21), in which they asked the ECtHR to suspend the obligation to vaccinate, as well as any related measures that could be taken and which could be prohibited The ECtHR rejected the request because it considered it to be outside the scope of Rule 39, according to which the court may adopt interim measures, such as urgent measures in order to The Court emphasized that Rule 39 applies only in cases where one faces a real risk of irreversible damage.
At the national level, the Commission for Prevention and Protection against Discrimination in July this year adopted an opinion according to which the mandatory vaccination of children as a condition for enrolling in primary education does not constitute discrimination on any grounds. The Commission adopted a general recommendation stating that laws, measures, recommendations and other relevant acts aimed at preventing, treating and controlling the situation of epidemic, endemic and other diseases do not constitute a violation of the right to privacy of the individual, his personal and family life and of dignity and reputation.
For all the above reasons, the Network for Protection against Discrimination considers that such measures are necessary, they do not constitute discrimination because the protection of public health is a legitimate goal.
…
[1] Open Society Foundation – Macedonia, HERA – Association for Health Education and Research, HOPS – Options for Healthy Life – Skopje, Helsinki Committee for Human Rights, LGBTI Support Center, LET Station – Prilep, Coalition MARGINI, Stronger Together, NATIONAL NETWORK to End Violence Against Women and Domestic Violence.
